Buziaki od Spełnionej Blogerki :)

Pokażę Wam pewien kadr mnie osobiście bardzo on porusza i pokazuje czułą strunę, ponieważ gdy go widzę to Moim zdaniem odpoczywam od niepełnosprawności na co dzień mi towarzyszącej.

 Ta fotografia ukazuje prawdę Mojej osobowości a także szczerość Mego serca oraz akcent najistotniejszy czyli taki, że potrafię się wyłączyć od wszelkich Moich słabości, trudności i wad a w zamian za to wziąć pod uwagę to by pamiętać o tym aby co jakiś czas sprawić sobie choć drobne radości przyczyniające się do szerokiego uśmiechu, bo przecież on czyni, że twarz ludzka jest cudownie to znaczy najpiękniej jak to tylko możliwe ozdobiona więc naprawdę warto o tym sobie czasami przypomnieć.

Mam też takie wrażenie, że dzięki temu ujęciu mam także poczucie, że Jestem pisarką z prawdziwego zdarzenia, bo kredki znajdujące się w tle zdjęcia miały nieść za sobą właśnie taki zamysł, ale Ja jeszcze od siebie dopowiem, że na tym portrecie czuję się na osobę w pełni zdrową pomimo tego, że wiem, że Moja niepełnosprawność ze mną będzie zawsze to jednak znajdą się sposoby bym o niej całkowicie zapomniała chociaż na chwilę a takie momenty naprawdę bardzo cieszą. 

Dla mnie to foto to totalne Mistrzostwo - Dzięki Ola :)

Dlatego oprócz tego, że znajduje się ono w specjalnym słonecznym albumie to dodatkowo też jest włożone do niebieskiej ramki stojącej na biurku tak aby był odcień błękitu żeby Milej mi się przygotowywało wpisy. 

Dodam jeszcze tylko, że dziś podczas zajęć sportowych odbyłam kolejny trening na rowerze biegowym z czego Jestem bardzo zadowolona i przesyłam Pozdrowienia dla Pani Basi dziękując za wspólną przejażdżkę :)

a Wam Kochani czytelnicy serdecznie dziękuję, że tutaj Jesteście💚💚💚💚