Kuferek Dobrych Myśli

- Poruszania umysłu, serca i duszy za pomocą słów. -  Pozwolił polubić, zaakceptować siebie taką jaką jestem. - Zaprzyjaźnienia się z niepełnosprawnością. - Odpoczynku od słabości. - Tego, że posiadanie wad wykształca charakter.  - Bycia wystarczającą w aktualnym stanie zdrowia. Nie muszę być idealnym człowiekiem lecz  wartościowym.   Nie tracę czasu gdy tworzę teksty do Kuferka tylko jego poczucie.  Nie trzeba być doskonałym żeby kochać życie korzystając z niego na miarę możliwości.  Trzeba się cieszyć ze swojego istnienia, bo to jest piękny dar od losu. Pisanie Bloga to dla mnie symbol miłości do siebie, nauka głębokiej szczerości.

W dniach od 24.05-26.05.2024 odbyłam kolejne dni w Domu Marzeń.  Przekonałam się o tym, że wszelkiego rodzaju trudności są po to by kształtować odwagę i budować pewność siebie. Dla mnie samodzielne wykonanie nawet drobnych rzeczy z dnia codziennego takich jak: krojenie owoców, umycie pojemników bądź przejechanie samemu na wózku aktywnym choć jakieś części korytarza naprawdę daje zadowalające podniesienie samooceny. Przebywałam wśród dobrych asystentów. Mogłam spróbować nowych rzeczy. Zobaczyłam, że niepełnosprawność może być malowana w barwach naprawdę optymistycznych.  Po tym pobycie wiem, że jest możliwe zasmakować kawałek zupełnie innej formy życia codziennego.  Dziękuję za ten czas i do zobaczenia następnym razem. Spełniaj swoje marzenia.  Uśmiechaj się do świata i ludzi. Rozszerzaj życzliwość  Niepełnosprawność to nie słabość żeby ją akceptować i widzieć w mądrym, dojrzałym świetle niejednokrotnie trzeba być silnym człowiekiem, mieć bardzo mocne wnętrze...

Osoby wysoko wrażliwe mają następujące możliwości: Uważność, ponieważ są dobrymi obserwatorami. Samorozwój czyli nabywanie przydatnych umiejętności.  Takie osoby mają też czasem potrzebę wypłakania się, ponieważ w ten sposób oczyszczają głowę i regulują napięcie siedzące w środku. Są refleksyjne, potrzebują wewnętrznego dialogu ze sobą. 

Pozwalam sobie na bycie niedoskonałym. Nie jestem perfekcyjnym człowiekiem, bo potrzebuję czuć własną wrażliwość. Chcę przestać wątpić w siebie.

My osoby z niepełnosprawnością umiemy:  Mieć dystans do siebie. Śmiać się  Cieszyć się drobiazgami.  Mieć Marzenia i je realizować. Napełnić się ogromnym strumieniem kreatywności.

Nie musisz być doskonały, perfekcyjny, idealny wystarczy, że będziesz wspaniałym człowiekiem znającym swoją wartość.  Gdy poczujesz spadek formy to napełnij się:   Kubkiem odwagi, akceptacji, wiedzy, odprężenia. Pamiętaj, że masz prawo mieć gorszy dzień bądź słabe samopoczucie, ale to nie oznacza nic złego raczej tylko naturalne zjawisko czasem się pojawia, ale tylko na jakiś momencik.  Ja się trzymam zasady: Wózek to Moje siedzisko i nogi do przemieszczania się. On jest częścią mnie, ale nie definicją. Najważniejsze żeby iść w przód z uśmiechem na twarzy.  Bądź przychylny, empatyczny, serdeczny wobec osób z niepełnosprawnością. Niby drobny gest, ale znaczy tak wiele czyniąc świat jeszcze lepszym. My też chcemy, pragniemy, potrzebujemy być uczestnikiem życia społecznego. Oh kocham być Blogerką bardzo mocno całym sercem najpiękniejszy rozwój osobisty jaki tylko mógł zostać wymyślony dla mnie naprawdę. Ta funkcja zdecyd...

Doceniaj siebie, ale nie oceniaj chyba, że własne zdolności. Lepiej czuć niedosyt niż przesyt.  Ciesz się życiem na swój sposób.  Polub siebie a będzie Ci radośniej.  Lub możliwości, które posiadasz. Miej pasje i zainteresowania płynące prosto z serca. Pisanie Bloga i taniec oba te  wyrażenia sprawiają mi tyle samo frajdy choć wymagają skupienia oraz uważności.