Przemyślenia po filmie ,, Gosia i Tomek'' i chwila osobistych odczuć za jego Sprawą

Dnia 24.08.2023 w Gdyńskim Centrum Filmowym odbyła się niezwykła premiera filmu o tytule ,,Gosia i Tomek” 

Ten pokaz był od początku do końca ogromnie emocjonalny. 

Muszę przyznać, że dawno nie widziałam tak mocnej historii szczerze prawdziwej wyciskającej łzy.

Nie będę opowiadała dokładnie co i jak, bo według mnie każdy powinien spojrzeć na ekran własnymi oczami dokonując osobistej interpretacji tego filmu przetrawiając go po swojemu. 

Naprawdę uważam, że Moja niepełnosprawność jest niczym w porównaniu do sytuacji tam przedstawionych.  

Przekaz tam zawarty daje całkowicie inne patrzenie na codzienność, ale napiszę tak choćby nie wiem co się działo każdy człowiek jest wyjątkowy.

Potrzebny na tym świecie. Ja go kocham mimo wszelkich przeciwności losu.

Nie pamiętam żebym miała tak poruszone struny jak oglądając tak wyjątkowe oddanie Gosi ile ta kobieta ma siły niewiarygodne. 

Był pokazany np. Udział w Maratonach biegowych z osobą na wózku nawet na 42 km. 

Ten film serio otwiera oczy na wiele sytuacji.

Są dni, że naprawdę Moje ograniczenia mnie wkurzają, irytują, drażnią i powodują, że bardzo często gdzieś tam w sercu płaczę, bo czuję zwyczajną bezsilność. 

Chyba zaczynam być jeszcze bardziej świadoma wad swej niepełnosprawności właśnie po tym filmie. 

Jednak muszę z nimi żyć i funkcjonować.

Mimo tego, że często los daje mi w kość to wiem, że potrafię być silną dziewczyną. 

Jestem dojrzalsza niż kiedyś pomimo tego, że czasami nie radzę sobie z niektórymi emocjami, ale każdy ma do tego prawo, bo jesteśmy tylko ludźmi przeżywającymi emocje na swój sposób.

Jestem zdania, że przekaz płynący z ,,Gosia i Tomek” jest obowiązkowy dla wszystkich. 

Przedstawia historię kochających się ludzi. Tomek ma trudną niepełnosprawność nabytą tylko może mrugać. Uległ wypadkowi, bo został ukąszony przez szerszenia. Pomimo tego ma przy sobie opiekuńczą Gosię, która cały czas pisała do niego przejmujące listy i robiła wszystko aby jak najmniej odczuwał to co się działo. Brała z nim udział w czym tylko mogła żeby go uszczęśliwić. 

Dziękuję za możliwość zobaczenia tego pokazu, za obejrzenie trudów niepełnosprawności z drugiej strony. Jestem pełna podziwu Gosiu dla Ciebie za pokłady odwagi oraz wytrwałości.

Dzięki Tobie mogę sobie wytłumaczyć i zrozumieć pewne sprawy zupełnie inaczej niż do tej pory.

Z serca dziękuję za szeroką prawdę niekiedy bolesną, ale uważam, że o takich rzeczach powinno być zdecydowanie głośniej. Każdy z Nas powinien je widzieć, słyszeć i odczuć. To bardzo ważne. Głupia spastyka ( wysokie napięcie mięśniowe) i co z tego?? Trzeba się cieszyć, że Jesteś w stanie dać światu to coś czyli tylko i aż kawałek siebie💚💚💚💚